Kasztel Quess

tatsu

*Klasnęła z uciechy w dłonie*
- Po temu właśnie każda najdrobniejsza rysa jest tak dokładnie zaznoczana, po to tylko, bym mogła widzieć to, co widzą inni, choć w kształcie.
*Odstąpiła od gobelinu*
- Ależ, ja Waści przetrzymuję, a Wy pewnie spraw ważnych bez liku macie -rzekła z frasunkiem. - Pójdźmy tedy już do bram.

Jostein Siwy

* Otworzył oczy i potrząsnął głową z uśmiechem *
- Jedną tylko mam, Pani, obecnie sprawę ważną, a w tej nic nie uczynię, póki Pan Alaryel śladu nie odnajdzie - odrzekł, idąc obok Pani Tatsu.
- Zwyczajnie, czas własne włości odwiedzić, kasztelu doglądnąć, zapas ziół uzupełnić, mikstury przygotować. Choć wyznać Wam, Pani, muszę, iż żal wielki z Waszego Quess odjeżdżać - powiedział ze śmiechem

tatsu

*Zaśmiała się wesoło*
- Zawsze możecie tu, panie, wrócić. Nikt Wam drogi nie zastawi. A jśli chodzi o Alaryela... - zamilkła na chwilę poważniejąc - ... Alaryel już tropi, już węszy - rzekła po chwili z uśmiechem. - Tylko go w Quess patrzeć z nowinami.

Jostein Siwy

- Nie wiem jak się Wam, Pani, odwdzięczę. I Panu Alryelowi - odrzekł, skłaniając głowę.
* Nawet Storr schylił łeb przed Białą Panią. Jego ludzki brat zaś milczał przez chwilę *
- A zamiast tego prośbę mam do Was, Pani, ogromną. Czy nie sami moglibyśmy przybyć do Waszego kasztelu? - zapytał.

tatsu

*Przystanęła i uśmiechnęła się wesoło*
- O odwdzięczeniach nie mówmy. Ważne by ten, który na karę zasłużył ją otrzymał, a Łza wróciła na swoje miejsce. Co do Kasztelu... - zastanowiła się chwilkę - każdy do niego ma dostęp, jeśli tylko strażnikom przedstawiony został a przyobieca żadnej burdy nie robić - uśmiechnęła się.

Jostein Siwy

* Zmieszany nieco, pospieszył z wyjaśnieniami *
- O Blance mówiłem... O Pani Blance Celeste - poprawił się.
* Imię kobiety wymówił miękko, nie tając wzruszenia. Znać było, że jest dal niego kimś bliskim *

tatsu

*Uśmiech znikł, spoważniała*
- Nie znam owej pani - odrzekła powoli, - lecz jeśli głową swoją poręczycie, iż burd żadnych wyczyniać tu nie będzie, sprośnych uciech wśród ludzi nie szuka, to możecie ją przyprowadzić, drogę do Quess wskazać. Jeno niechaj czymkolwiek spokój Kasztelu zakłóci, ze mną mieć do czynienia będzie - dokończyła, ściągając brwi. - A i lochy pozna dogłębnie - dodała ciszej, złowrogo.

Jostein Siwy

- Ręczyć za Blancę nie jeno głową, lcz i duszą swą mogę - odrzekł z powagą. - Jest paladynem, do Zakonu Elysium należy i Jaśniejącej Pani sluży. A poznaliście ją, Pani, niegdyś w karczmie - pospieszył z wyjaśnieniami.
- Uraziłem Was, Pani, prawda? - zapytał.

tatsu

*Potrząsnęła głową, nieco się rozpromieniając*
- To mnie o wybaczenie wypada prosić Was, panie. Pamięci do imon nigdy nie miałam, lecz twarz raz ujrzana, w umysł wryć się głęboko potrafiła. Teraz - wzruszyła ramionami - tylko imion na pamięć uczyć się mogę - uśmiechnęła się promiennie. - Przyprowadźcież ową panią, niech sobie Kasztel pozwiedza, kiedy taka jej wola. Jeśli odpowiednio mnie uprzedzicie o swym przyjeździe może w reflektarzu wspólny posiłek zjemy. Tylko wcześniej trza mi to wiedzieć, bowiem kucharki czas mieć muszą na przygotowanie czegoś wystawnego... lub skromnego. To zależy od Was - skłoniła się lekko uśmiechając wesoło.

Jostein Siwy

- Jam zaś niepotrzebnie się uniósł - przyznał z ukłonem. - Tedy o wybaczenie za wbuch mój proszę. Zaś Wam, Pani, wybaczać nie mam przecie czego. Lecz zapewniam, że Blanka prawom gościnności nie uchybi - rzekł, odwzajemniając uśmiech.
- Zaś Wasze, Pani, zaproszenie przekażę niezwłocznie. I nie omieszkam Was powiadomić, jako dobry obyczaj nakazuje, o naszym przybyciu.
* Skłonił się raz jeszcze Białej Pani *

tatsu

*Uśmiechając się dotknęła drzwi i pchnęła je, otwierając.*
- Ot, i jesteśmy u celu - rzekła, gdy tylko poczuła świeży powiew powietrza. - Tuszę, iż podróż na wypoczętym wierzchowcu szybko minie i bez przykrych przygód. Jeno nie wiem, czy południową bramę w mieście już otworzyli, tedy przyjdzie Wam chyba okólną drogą jechać.
*Uśmiechnęła się lekko, pozwalając podmuchom wiatru mierzwić jej włosy*

Jostein Siwy

* Skłonił się nisko *
- Podróż samą przyjemnością będzie, Pani - odparł. - Masto zaś ominąć mi trzeba, chcę bowiem sprawdzić, czy ziół mi potrzebnych nie znajdę.
* Mocniejszy podmuch wiatru odsłonił bardziej blizny, jakie na twarzy nosił *
- Bywajcie, Pani - rzekł z szacunkiem - Ostańcie w dobrym zdrowiu i niech Wam szczęście sprzyja - wypowiedział słowa pożegnania.

tatsu

*Uśmiechnęła się lekko, cień smutku przebiegł przez twarz na chwilkę krótką ją zachmurzając*
- Bywajcie, panie Josteinie. Oby wiatry ciepłe, skrzydła Wasze napełniły - uniosła dłoń w geście pożegnania.

Jostein Siwy

* Dosiadł swego Viatora, którego tymczasem przwiódł stajenny *
- Nie smućcie się, Pani - rzekł - Wkrótce znowu Was odwiedzę - przyrzekł, uśmiechając się.
* Wydał wierzchowcowi krótką komendę w Starszej Mowie. Ruszył stępa, oglądając się przez ramię, na Panią Tatsu *

tatsu

*Stała chwilę z uniesioną w geście pożegnania dłonią, po czym zniknęła za drzwiami. Szybkim krokiem podążyła do swej komnaty, by w jej zaciszu czekać na wieści od Alaryela*