Kasztel Quess

tatsu

*W korytarzu rozległy się szybkie kroki i po chwili wpadł do sali zdyszany lekko cyrulik. Jednym rzutem oka sytuację rozpoznał i rzekł*
- Tam ją zanieście - wskazał Keldornowi łóżko w oddalonym rogu sali i sam tam podążył. - Mówcie dokładnie, co się stało - dodał idąć ku wskazanemu posłaniu.

Sir Keldorn

*ruszył w kierunku wskazanego łóżka i położył ją na nim, a następnie rzekł*-Została trafiona zatrutą strzałą w ramię, a także ma rany cięte na rękach, udach i plecach...-Mój przyjaciel druid pomógł jej tyle ile mógł lecz on leczy tylko ziołami i magią...*posmutniał*-A Frey nosi nasze dziecko i by go zabił...-Wiem, że ta trucizna to pokrzyk...-Działa już w jej ciele kilka godzin...*spojrzał na cyrulika z nadzieją*-Ratuj ich Panie...

tatsu

*Cyrulik skrzywił się nieznacznie i jął bandaże zdejmować, by do rany się dostać. Obejrzawszy ranę otarł dłonie w kitel i lekko powiekę uniósł uważnie oku się przyglądając.*

Sir Keldorn

*przyglądał się temu co czyni stojąc z boku tak aby nie przeszkadzać*

tatsu

*Cmoknął lekko i przytknął palce do szyi chorej, sprawdzając tętno. Po chwili westchnął i bez słowa udał się do swego biurka, gdzie z szafy wyjął parę czystych płócien, cieniutki nożyk, metalową miskę i dwa słoje z maściami. Tak przygotowany, wrócił do łóżka chorej. Wszyskie przedmioty złożył na pobliskim stoliku.
Uchwycił pewnie nożyk, przy ramieniu postawił miskę tak, by nie poplamić krwią pościeli i już miał oczyszczać ranę, gdy podniósł wzrok i rzekł*
- Jeśli kto krwi widoku niezwyczajny, radzę spojrzeć w inną stronę.

Sir Keldorn

*chwycił ją za rękę i spojrzał na cyrilika*

tatsu

*Cyrulik sporzjał na mężczyznę i kiwnął głową, pozwalając mu na pomoc. Poprawił chwyt na nożyku i ją pieczołowicie oczyszczać ranę. Krew spływała powoli znacząc ciemnoczerwonymi strużkami metalową misę...*

Sir Keldorn

*przytrzymał Frey, aby się nie wyrwała*-Jest szansa, że żyć będą...*zapytał*

tatsu

*Cyrulik odłożył na stolik okrwawiony nożyk i kiwnął głową odpowiadając twierdząco na pytanie mężczyzny. Palcami ściągnął brzegi rany i sięgnął po kawałek płótna i słój z ciemną maścią. Zębami zerwał zarywającą wieko szmatkę i przeciągnął płótnem po owym specyfiku. W powietrzu rozszedł się lekko słonawy zapach. Ów kawałek umazanego płótna do rany przyłożył i sięgnął po bandaż, którym to sprawnie ramię obwiązał.
Wyjął spod ramienia miskę do połowy krwią ciemną napełnioną i podetknął sobie pod nos. Wciągnął parę razy zapach posoki i odstawił miskę na stolik, mówiąc*
- Nic nie będzie jej... a co do dziecka... cóż, zobaczymy jutro, jak się przebudzi - jął powoli zbierać untensylia i zużyte bandaże. - Jeno czekać pozostało. A jak sama się nie przebudzi, to trza ją będzie ocucić - rzekł odchodząc od łóżka chorej, niosąc w dłoniach i pod pachą to, co juz potrzebnym nie było.

Sir Keldorn

-Dziękuję...*odrzek gdy odchodzić zaczął. Usiadł obok Freyji wciąż trzymając ją za rękę. Chciał czuwać całą noc lecz zmęczenie i ból mięśni było śilniejsze. Nie wiedział kiedy jego głowa wylądaowała na poduszcze obok Freyji i zasnął*

Frey

*jęknęła cichutko z bólu*

Sir Keldorn

*obudził się. Wszystko wciąż go bolało, ale to się nie liczyło. Najważniejsza była Freyja i dziecko. Wstał i wyjął wino z torby podróżnej, które im przygotowano nalał do kielicha i dał jej pić*-Wypi to Frey...-Napewno Cię wzmocni, a i ból trochę uśmierzy...

Frey

*otwarła z trudem oczy* - Kel... *szepnęła słabo, spieczonymi ustami*

Sir Keldorn

-Nic nie mów...-Jesteś bardzo osłabiona...-Udało się kochana, żyć będziesz...-Zdążyliśmy...*przyłożył jej kubek do ust i delikatnie je zmoczył. Powtórzył ten zabie kilka razy*

Frey

*delikatnie zlizała wilgoć z ust* - A co z... *jej głos drżał, bała się nawet myśleć, że mogła by stracić drugie dziecko*