Kasztel Quess

Sir Keldorn

*siedział na łóżku blady i zdenerwowany. Gdy cyrulik wyszedł za parawanu. Spojrzał na niego*

Frey

*leżała na łóżku przykryta miękkim kocem i była szczęśliwa, że dziecku nic nie jest, martwiło ją tylko to, że kiedy Kel się dowie, że powinna leżeć, to zabroni jej wychodzić*

Bębniarz

*Szedł wspierając się na Vereenie, syczał z bólu co kilka kroków, jednak był zadowolony z obecnej sytuacji*

Frey

- Ver... *odezwała się, gdy usłyszała, że odchodzą* - Pamiętaj, że możecie zamieszkać na razie w moim domu, póki sobie czegoś nie znajdziecie... *dodała szybko*

Vereena

Dzięki Frey, narazie tu nam dobrze *odparła.* I mam nadzieję, że wkrótce się spotkamy. *Gdy doszli do drzwi, otworzyła je i odwróciła się jeszcze raz.* Do zobaczenia. *Zatrzymała wzrok na cyruliku, uśmiechając się do niego, po czym na powrót zwróciła się do drzwi, czekając aż Bębniarz przez nie przejdzie.*

Frey

*uśmiechnęła się do niej delikatnie* - Więc do zobaczenia następnym razem kochana... *przymknęła lekko oczy, a po chwili zapadła w drzemkę*

Bębniarz

*Stając w drzwiach odwraca się* Dzięki panie cyruliku, za przywrócenie mnie do zdrowia, jak całkowicie dojdę do siebie to nie omieszkam tu przyjść z jaką flachą wina przedniego! *Poeta opuszcza Lazaret, wspierając się na czarodziejce*

tatsu

*Cyrulik zaśmiał się serdecznie, słysząc słowa Bębniarza i, nalewając ostrożnie gorącej wody do ziół, odrzekł*
- Panie, mnie tam wina pić nie można, wszak w każdej chwili ktoś potrzebujący pomocy zjawić się może. A po winie łacno zioła zmylić... - dodał ciszej.
*Odwrócił się od paleniska niosąc kubek przących się ziół, podszedł do biurka i pochyliwszy się nad nim, pociągnął za sznur od dzwonka, by wezwać służkę.
Gdy dzwonek się ozwał, ruszył ku łóżku Freyji, obdarzając po drodze dającym otuchę uśmiechem Keldorna.

tatsu

*Młoda dziewczyna o kruczoczarnych włosach wpadła do sali i zakrzyknęła*
- Żem jeeest! Co trza?!

tatsu

*Cyrulik odwrócił się gwałtownie, o mały włos nie rozlewając naparu i syknął ze złością*
- Nie wrzeszcz, dziewucho. Tu nie podwórzec, tu chorzy są, co spokoju potrzebują. Dwa łóżka do oporządzenia masz. Tamto - wskazał na parawan - masz obrobić pierwsze, jeno pani tam leżącej, nie zganiaj, bo ja Cię pogonię - pogroził jej palcem.

tatsu

*Czarnowłosa dygnęła nisko i odparła*
- Przepraszam, żem nie wiedziała, iże ktosik tu jest. Tu zawsze pusto było...
*To rzekłszy podążyła w stronę, którą wskazywał wyciągnięty palec cyrulika.
Weszła za parawan i dygnęła. Już otworzyła usta, by powitać i przeprosić leżącą tam panią, lecz zauważyła, iż ta śpi. Stanęła niezdecydowana, nie wiedząc, co począć.

Sir Keldorn

*wstał i czekał na niego*-Panie jak będziesz mógł ze mną porozmawiać to proszę powiedz...*odrzekł patrząc za odchodzącym cyrulikiem*

tatsu

*Cyrulik skinął głową i zniknął na chwilę za parwanem. Zobaczywszy, iż Freyja śpi szepnął stawiając napar na stoliku*
- Skoro pani śpi, idź oporządzić tamto łóżko.

tatsu

*Dziewczyna wyłoniła się zza parawanu i pospieszyła ku rozgrzebanemu posłaniu, na którym jeszcze niedawno leżał Bębniarz. Jęła zdejmować z poduszki poszewkę, a z materaca prześcieradło, wszystko to byle jak, na kupę zwalając...
Koc wytrzepała, poduchę ubiła, coby pierze nieco zmierzwić...*

tatsu

*Cyrulik wyszedł zza parawanu i podszedł do Keldorna.*
- O czymże chcieliście, panie porozmawiać?