Kasztel Quess

Sir Keldorn

-Nie...*tylko tyle powiedział i się do niej uśmiechnął*

Frey

*Zrozumiała. Szybko nakryła się kocem i pod nim rozpłakała*

Sir Keldorn

-Dlaczego płaczesz...-Jak mam powiedzieć, że nie...-Nie wiem już co mówić...*westchnął i włożył rękę pod koc, a tam chwycił jej rękę*

Frey

*mimo, że poczuła na sobie jego rękę płakała nadal* - Ale ja czuję się brudna i nie godna Ciebie, wiem, że sama sobie jestem winna i tego, że ten Ogr mnie.... *nie mogła dalej mówić, bo łzy jej na to nie pozwalały*

Sir Keldorn

*nic nie mówił delikatnie ją podniósł i usiadł za nią przytulając ją do siebie*

Frey

*odetchnęła głęboko* - Kocham Cię Kel... *szepnęła cicho, dobrze że mocno ją objął, bo dzięki temu mogła siedzieć, gdyż sama nie miała jeszcze na to siły*

Sir Keldorn

-Ja ciebie też i zawsze będziesz moją piękną Boginią...-Już na zawsze...*pocałował ją we włosy*

Frey

*nie wiedziała co ma mu powiedzieć, jak okazać mu jak bardzo go kocha. Wtuliła się w niego mocniej plecami i milczała*

Sir Keldorn

*gdy tak z nią siedział w oczekiwaniu na cyrulika zaczął jej nucić piosenki, które znała*

Frey

*zasłuchała się w melodię, którą jej nucił. Przymknęła lekko oczy i nagle jej twarz rozjaśnił uśmiech* - Czy to nie śmieszne, najpierw byłeś moim nauczycielem i przyjacielem, a teraz... *westchnęła cichutko* - Nauczyciel i uczennia, jakie to banalne, a zarazem piękne... *dodała z radością w głosie*

Sir Keldorn

-Tak mój miecz przyniósł wiele ran i śmierci...-Lecz to dzięki niemu Ciebie poznałem...*uśmiechnął się*

Frey

- A miałam być uczennicą Stogara... *uśmiechnęła się lekko* - To on mnie namówił, do wstąpienia do szkoły Horda, bo ja miałam co do tego duże obiekcje...

Sir Keldorn

-Nie wiedziałem nigdy mi o tym nie mówił...-Szkoda, że on Cię nie szkolił napewno więcej byś umiała...-Wszak on bardziej doświadczony w boju niż ja...-Brakuje mi go Freyju...-Bardzo mi go brakuje...

Frey

*położyła swe ręce z czułością na jego dłoniach* - Mnie go też brakuje, choć diabeł z niego był, ale kochany... *delikatnie go po dłoniach pogładziła* - Wiem jedno, On na pewno wróci i to mnie pociesza...

Sir Keldorn

-Tak miejmy taką nadzieję...-Może kiedyś wróci...*uśmiechnął się*