Kasztel Quess

Blanca Celeste

*Zezwoliła Storrowi na pieszczotliwość muśnięć jego pyszczka. Spoglądała przez dłuższą chwilę na wilka, wzrok jej zatopił się w zamyśleniu...coraz częściej tak odbiegała swą myślą, spojrzenie stawało jej się wtedy nieobecne, a brąz tęczówki ukrywały prawdziwość tych przemyśleń.*

-Pamiętam Josteinie, pamiętam opowieści o twym rodzie...Zarówno Ciebie jak i mnie doświadczyło bardzo istnienie. *na te słowa Nephire zatrzepotała białymi skrzydełkami wzbijając drobne wzburzenie powiewu* -Tak moja kochana, ty także ucierpiałaś. *spojrzała na gołębice poczym posłała delikatny uśmiech Josteinowi*

-Powiedz mi, jak się Tobie wiedzie pośród szlaków Galimoryjskich? *westchnęła przeciągle* - Ja coraz rzadziej bywam na traktach, lecz czas najwyższy by ponownie zacząć żyć pośród wielu bohaterskich czynów. *Spojrzała na Josteina, na jej twarzy pojawiło się zaciekawienie oraz pragnienie natchnionych teraźniejszością wieści*

Jostein Siwy

* Uśmiech nie opuszczał jego ust, gdy spoglądał na Blankę - i igraszki Storr'a *

- Odkąd powrociłaś rzec mogę, że wiedzie mi się doskonale * odparł żartobliwie *

- Wiele się wydarzyło, ukochana. Trzeci miecz, Gryf, brat Jastrzębia i Feniksa odnaleziony został, lecz czwartego wciąż szukamy. HordHawk powrocił do Galimoru * mówił o sprawach radosnych. *

- Jakże mi Ciebie brakowało * spojrzał w brązowe gwiazdy jej oczu * - Nie potrafiłem w pełni cieszyć się niczym *

* Żalował, że nie potrafi mówić bogatszym językiem, czuł, że wypowiadane słowa zbyt są ubogie, by wyrazić uczucia, wypełniające jego serce i duszę. Zamrugał powiekami, czując wilgoć w kącikach oczu *

Blanca Celeste

*Skinęła głową słysząc słowa Josteina, kilka drobnych wspomnień pozostało jej w pamięci.*

-Rozumiem...Troszkę się wydarzyło, prawo płynącego czasu. *dostrzegła wzruszenie mężczyzny w jego oczach, uśmiechnęła się troskliwie i rozwarła swe ramiona zapraszając go w syrenie objęcia*

-Mi również ciebie brakowało, pragnę od teraz podróżować z tobą po Galimorze, bez ciebie puste jest życie syreny. *ten ciepły uśmiech na jej ustach wypływał z samego źródła głębiny serca*

Jostein Siwy

- Zatem nie ma dla nas ratunku * odrzekł, gdy przytulil Selie * Bom i ja prawdziwie w tej samej sytuacji, i bez Ciebie jest ze mnie jeno puste naczynie * Miało zabrzmieć to żartobliwie, lecz drżenie głosu sprawiło, że zamysł nie został osiągnięty. *

Blanca Celeste

*Ciepły uśmiech na jej ustach, delikatnie wzruszyła ramionami*

-Z takich wspólnych łączeń dróg i losów jestem wielce rada. Dopóki siły i wola Semeo-Sale mi pozwolą....jestem przy tobie, Josteinie.

*Spojrzenie powidła gdzieś w dal, przenikając ściany i mury kasztelu...jakby spoglądała w nieskończony majestat niebios* -Bardzo wiele mogę słów mych oddania rzec tobie, a i tak będzie to nadal zbyt mało. Ahh...Josteinie...

*westchnęła i tej chwili zamilkła w rozkosznej ciszy*

Jostein Siwy

- Żałować tylko należy, że spotkanie nasze w spokojniejszych czasach nie nastąpiło * rzekł z żalem * Lecz cóż, przyszło nam żyć w tej Erze świata, nie zaś w Złotych Wiekach. Co do mnie, wdzięcznym losowi za to, co mam. Mimo, że i Galomor zamknął przede mą swe bramy...
* Przez jego czoło przemknłęła zmarszczka, twarz zachmurzyła się, lecz zaraz wypogodziła znowu. 8

Blanca Celeste

*Od wielu miesięcy komnata Selie pozostawała pustą...kwiaty uschły, a wiecznie napełniona krystaliczną wodą kamienna misa Nephire przestała tryskać ozywczą rosą poprzez odejście oddanej służki Semeo-Sale.

Nastapił jednak czas ożywienia...

Zasuszone irysy w wazie zostały przywrócone do życia -błękitne, żółte, purpurowe, białe, granatowe...tęczowością barw niemal rozprysnęły w zastygłej aurze komnaty. Kamienna misa napełniła się źródlana wodą, zapach kojącej zminej wody oraz subtelnego aromatu irysów napełnił pokój...niemal przenikał drzwi prowadzące do komnaty Blanki

Brakowało tylko pani...a była juz w drodze...*